Emotionele begroting

Dinsdag hebben we als Raad de begroting voor 2017 vastgesteld. Een boekwerk vol cijfers is van commentaar voorzien, de plannen zijn beoordeeld en de politieke partijen hebben hun mening gegeven. Voor de lokale politiek een echt 'event' waarvoor we zelfs al 's middags beginnen met vergaderen. Maar hoe belangrijk is het eigenlijk?

Als lokale politici mogen we ons niet blindstaren op cijfertjes. Achter deze papieren werkelijkheid gaat een echte wereld schuil, de wereld van ca. 25.000 inwoners die dagelijks leven in eigen huis, straat en wijk.

Ouderen hebben meer zorgen over veilig pinnen en winkelen dan over het financiële meerjarenperspectief. Ouders maken zich meer zorgen over het drugsgebruik van hun kroost dan over een sluitende begroting. En jongeren zijn meer benieuwd of ze straks een betaalbare woning kunnen vinden, dan de grondexploitaties. De meeste inwoners zullen nooit de begroting bekijken, al wordt die gepresenteerd in een hippe app.

Nu de cijfers op een rij staan in een financiële begroting, gaan we wat het CDA betreft weer aan de slag met de thema's die er toe doen. Waarover wél gesproken wordt op verjaardagen en in de kroeg. Hoe winkeliers hun brood kunnen verdienen in ons dorp. Hoe jongeren hun talenten kunnen ontwikkelen bij (sport-)verenigingen. Hoe rolstoelafhankelijken overal kunnen komen. Dat ouderen hun huis kunnen aanpassen als ouderdom met gebreken komt. Dat vluchtelingen zich welkom voelen en zich nuttig kunnen maken. Dat elk kind - rijk of arm - een zwemdiploma kan halen en mee kan op schoolreis. Wij zijn voor een dorp waar we met oog en hart naar elkaar omkijken en als het moet ook een beetje voor elkaar zorgen. Daar gaan we voor. Met gelovig hart en praktische oplossingen. Noem het onze emotionele begroting.

Ton Spek