Sliedrecht toen en nu

Als 10-jarige polderjongen ging ik bij mijn oom en tante aan de Havenstraat logeren tijdens de vakantie.

Het was een geweldige tijd. Zwemmen in het havenzwembad. Spelen op de loswal en op de afgemeerde bakken. Naar de strandjes aan overkant. De speeltuin aan de spoorlijn.

Ik voelde mij er thuis en dat is zo gebleven. Later kreeg ik de kans hier politie-agent te worden. In al die jaren leer je de Sliedrechters goed kennen. Soms in zeer droeve omstandigheden maar ook in het gewone dagelijks leven. Men houdt van een rustige schone woonbuurt. Men wil elkaar helpen als het nodig is. De baggeraars weten wat er te koop is in de wereld. Men weet zaken praktisch aan te pakken zonder te veel praten. Geen woorden maar daden. Men houdt niet van schreeuwers of dikdoenerij. Gewoon blijven.

In de politiek moeten we soms minder praten en meer kijken naar praktische oplossingen die er werkelijk toe doen. Geef ons maar tips want bij het CDA weten we ook niet alles.

Voor de toekomst liggen er grote uitdagingen waar visie en durf voor nodig is.

Sliedrecht moet aantrekkelijk zijn en blijven om hier te wonen. Daarvoor moet er een gevarieerd woningaanbod komen voor jongeren, gezinnen en ouderen.

Het CDA wil ook dat er vaart wordt gemaakt met de vernieuwing van het BW Plein.

Maar onze prioriteit ligt zeker om op te komen voor ouderen 55+, mantelzorgers en anderen die afhankelijk worden of zijn van gemeentelijke voorzieningen. Zij mogen absoluut niet in de knel komen.

Met z'n allen, ieder met zijn eigen kwaliteiten, en zeker meer dan 9000 vrijwilligers in de zorg, kerk, vereniging of club kunnen we zeker de uitdagingen aan.

Sliedrecht blijft dan in de toekomst ook voor onze kinderen en kleinkinderen een aantrekkelijke thuishaven.

Joop de Vries