CDA ontevreden over investering 'sociale basis'

Fractievoorzitter Ton Spek aan het woord: Voorzitter, In 1891 werd in Amsterdam een belangrijk congres gehouden: het eerste christelijk-sociaal congres. Dit congres wordt gezien als een doorbraak in het christelijk-sociaal denken over arbeidsvraagstukken en sociale wetgeving. Men noemde dat ‘de sociale kwestie’: de slechte woon- en arbeidsomstandigheden, vrouwen- en kinderarbeid, hongerlonen en massale werkloosheid. Deze was sinds de industrialisatie explosief toegenomen.

Het congres had op twee manieren effect. Het deed iets met de gelovigen zelf: sociale praktijken en het zoeken naar een goede vorm van samenleven was niet langer bijzaak, maar werd kern van hun gelovig-zijn. En de kracht van dit congres was dat het niet alleen kritiek had op de inrichting van de maatschappij maar dat koppelde aan concrete hervormingsvoorstellen. Nu, precies 125 jaar later, is deze tweeslag nog steeds het motief hoe onze fractie naar de Sliedrechtse samenleving kijkt en hoe we zo’n Kadernota beoordelen. Met een gelovig hart en met praktische voorstellen. De sociale kwestie die wij zien is wel iets anders. Hoewel we ook nog overeenkomsten zien. Zeker als het gaat om de verhouding tussen arm en rijk. Maar wij zien nu een andere kern: niet-verbondenheid. Ik ga er niet al te diep op in, maar wil het illustreren aan de hand van één voorbeeld: de flex-werker. De snelle opmars van de flex-werker zorgt er voor dat voor veel mensen een vaste arbeidsovereenkomst onhaalbaar lijkt. Maar van de weeromstuit zijn bedrijven gevuld met ongebonden werknemers die stuk voor stuk niet meer het gevoel hebben nodig te zijn. Dat ze weten dat ze aan het eind van de flex-tijd ingeruild worden voor een volgende. En hebben daarom niet zoveel op hebben met hun tijdelijke werkgever. Dat zien we ook terug in wat wij noemen: de sociale basis. Hoe is het met verbondenheid in wijken als eenzaamheid toeneemt, waar is de verbondenheid met mensen in nood als er protesten zijn tegen de komst van vluchtelingen, waar is de verbondenheid tussen jong en oud als er geageerd wordt tegen de komst van een voetbalveld in de wijk? En als wij dan met deze bril de Kadernota 2017 lezen, stellen wij de vraag: welke bijdrage kunnen wij als overheid leveren aan verbondenheid in de samenleving? Zodat de inwoners elkaar kennen, elkaar ontmoeten, en als het moet elkaar ook helpen en voor elkaar zorgen. Naar de Kadernota 2017 Wij zijn blij dat het college de noodzaak ziet om te blijven in investeren in ons dorp. Ondanks dat 2017 financieel nog een moeilijk begrotingsjaar wordt. Daarom worden eerder afgesproken taakstellingen niet losgelaten. Even voor de duidelijkheid, dit betekent: we gaan gewoon door met bezuinigen. We houden elk jaar miljoenen over, het geld van de reserves klotst over de plinten, maar bezuinigen zullen we! De vraag die we ook nu stellen: doen we onze inwoners dan niet te kort? Sociaal domein We zijn het college erkentelijk dat ze vanaf 2017 naast het fysieke domein, ook weer willen investeren in het sociale domein. Daar waren we benieuwd naar! In de paragraaf ‘sociaal’ wordt over 3 dingen gesproken: 1) de overschotten van zorg worden slechts gedeeltelijk voor de zorg gereserveerd, (naast de pot van Len, maken we nu een potje voor Hanny) 2) de bootjeshelling; en 3) de indexering van de subsidies. Is dat alles? Noemt u dat investeren in het sociaal domein? Over welk bedrag hebben we het dan grosso modo? Waarom wordt slechts € 5,5 ton gereserveerd van het overgebleven zorggeld? Is het de verwachting dat WMO-cliënten of mensen met een participatiebaan massaal gebruik gaan maken van de bootjeshelling? Wij begrijpen deze paragraaf écht niet. Graag zouden wij hier echte ambities zien. Zeker als u uw eigen CUP er op na zou lezen. Er staan nog genoeg dingen in die u wilt realiseren. Het CDA roept het college op zoek te gaan naar de maximale regelruimte die de samenwerking in de GRD biedt voor lokaal sociaal beleid. Zodat we iets meer kunnen doen voor de inwoners die het financieel moeilijk hebben en daardoor in een sociaal isolement terecht komen. Hierbij denken wij aan wat in het land ook wel een ‘mee-doen-regeling’ genoemd wordt. Via deze regeling kunnen mensen – én met name hun kinderen – gratis of tegen gereduceerd tarief deelnemen aan het maatschappelijk leven. Motie In zo’n waterrijk dorp als Sliedrecht, met straks een heuse bootjeshelling, moet het behalen van zwemdiploma A en B voor alle kinderen haalbaar zijn. Zonder dat dat ten koste gaat van deelname aan andere activiteiten. Regel op z’n minst het zogenaamde ‘vangnetzwemmen’. Motie Ook denken wij aan het investeren in levensbestendig bouwen, de zogenoemde zorgwoningen. Vorig jaar is daarover al een CDA-motie aangenomen. Dat zouden we graag geëffectueerd zien in de renovatie van de Staatsliedenbuurt (bijvoorbeeld 20 woningen) en bij de herontwikkeling van het Burgemeester Winklerplein (25 woningen). Is er ruimte om – in analogie van andere Grote Projecten – hier financiële aanmoediging aan te geven? Wat ons ook verbaast is dat er met geen woord gerept wordt over de majeure opgave die we hebben op het gebied van de implementatie van het ‘VN-verdrag inzake rechten van mensen met een beperking’. Graag krijgen wij van de coördinerend wethouder de geruststelling dat ze daar inmiddels wel druk mee is, maar dat het op wonderbaarlijke wijze geen (extra) geld gaat kosten. Economie, onderwijs en arbeidsmarkt Wat gaat er nu precies gebeuren op het vlak van economie, onderwijs en arbeidsmarkt? Er wordt verwezen naar een plan wat allang ‘werk in uitvoering’ had moeten zijn. Wat kan een gemiddelde werkloze inwoner van Sliedrecht het nu schelen dat de Strategische Agenda inmiddels onderverdeeld is in 4 thema’s? Ze verwachten een gemeente die de handen uit de mouwen steekt en hen ‘Aan het werk’ helpt. Dus het CDA zal in de begroting concreet kijken naar uw doelstelling: hoeveel werklozen worden er in 2017 aan een baan geholpen en wat gaan we daarin investeren? Als fractie hadden we wel gedacht dat na het faillissement van het Bedrijvencentrum in 2015 er wel extra aandacht zou zijn voor beginnende ondernemers en ZZP-ers in 2017. Gaat u daar nog aandacht aan schenken, zoals u hen beloofd heeft in uw CUP? Het CDA ziet wel iets in een zogenoemde ‘city-hall’ a la het concept ‘seats2meet’. Daar kunnen beginnende ondernemers en ZZP’ers elkaar ontmoeten, elkaar stimuleren en van elkaars expertise gebruikmaken. Dat kan in de Bibliotheek of letterlijk in hal van het Gemeentekantoor. Motie Hoe denkt het college daarover? En wat de arbeidsmarkt betreft: onze fractie kan zich ook zomaar voorstellen dat u alvast anticipeert of de Brexit geen Sliedrechtse bedrijven gaat treffen, wat de werkloosheid in ons dorp kan beïnvloeden. En onderwijs? Wordt geen woord over gerept, terwijl in het vastgestelde onderwijsbeleid 2014-2018 een opgave staat om het gemiddelde opleidingsniveau te laten stijgen. Want, dit is ook zo’n punt waar in het kader van STOER gewoon op doorbezuinigd wordt. Van dit krimpend budget worden de ondersteuningsteams betaald, die aan de slag zijn met kinderen met leer- en gezinsproblemen. Bestuur, veiligheid en organisatie In ieder geval hebben we hier de groostste investering te pakken, die u in 2017 gaat doen. Een investering in uw eigen apparaat – zoals vakantiegeld, ziekteverzuimbestrijding, strategische advisering en personele procedures. Evenals vorig heeft het college extra menskracht nodig. Vorig jaar moest er een CUP-marinier komen. Dit jaar zijn er Adviseur-adjudanten beslist noodzakelijk. Eerlijk gezegd vinden wij het op voorhand geen slecht idee. Vooral ook omdat het gaat om integrale advisering. Dat herkennen we wel als belangrijk verbeterpunt van dit college. Maar voor onze duidelijkheid: de staf wordt uitgebreid – dat kost geld; de ambtelijke organisatie wordt doorontwikkeld – dat gaat gepaard met forse frictiekosten. En wat leveren deze investeringen op termijn op? Waar onze fractie duidelijkheid over wilt krijgen: de kosten voor deze adviseurs worden doorgeboekt tot en met 2020. Maar als de hele organisatie zich doorontwikkeld ín 2017, dan kan het toch zo ge(re-)organiseerd worden dat noodzakelijke ‘strategische adviseurs’ ná 2017 in de reguliere exploitatie terechtkomen? Of vraagt u nu eigenlijk gewoon uitbreiding aan op aantal fte’s, en gaan we naar een steeds groter wordende overheidsapparaat? Overige grondslagen Het CDA is het hartelijk met u eens dat we de OZB alleen corrigeren met het inflatieniveau. De voorzieningen in ons dorp worden met deze plannen niet significant beter, dus hoeft de OZB niet te stijgen. Tot slot In deze kadernota vindt het CDA wat aanknopingspunten waar we de onderlinge verbondenheid in ons dorp mee kunnen bevorderen. We hebben praktische voorstellen gedaan, die daarop aanhaken. En hopen dat we die met elkaar kunnen gaan verzilveren in 2017. En ja – we kijken er naar uit om straks gezamenlijk de maaltijd te nuttigen! Ik dank u